Sekcja Pytania i Odpowiedzi
Uważam, że rehabilitacją warto zainteresować się od razu po diagnozie (jest to zgodne z rekomendacjami amerykańskimi). Jeżeli wiemy, że chorujemy na stwardnienie rozsiane i że potencjalnie nasz stan funkcjonalny może się pogorszyć, to rekomenduje się rozpoczęcie jakiejś formy aktywności fizycznej, żeby w razie pogorszenia stanu zdrowia (związanego lub nie z SM), to pogorszenie było relatywnie mniejsze, bo startowaliśmy z wyższego poziomu. To pozwoli nam nie tylko zapobiegać późniejszym powikłaniom, ale równocześnie pozwoli zbudować lepszą formę.
PL2205042748
Pierwsze pytanie jakie warto sobie zadać to – co to dla mnie znaczy pogodzić się z chorobą? To zagadnienie bardzo indywidualne, bo dotyczy obszaru z którym dana osoba się nie godzi – z jakimi elementami tego chorowania? Pogodzenie się z chorobą jest o tyle istotne, żeby być w zgodzie ze sobą i myśleć też o sobie w sposób realny i świadomy, że jednak jestem chora i nie lekceważyć tego.
W momencie, kiedy nie jesteśmy pogodzeni z chorobą i nie do końca akceptujemy, że jesteśmy chorzy to możemy robić wszystko, żeby udowodnić sobie, że w sumie się dobrze czujemy i nic tak naprawdę nam nie jest. Dlatego myślę, że pogodzenie się z chorobą jest też ważne z punktu widzenia leczenia, bo mając tą świadomość, nie wypierając jej, łatwiej podejmować różne kroki związane z terapią.
PL2206074504
Zaburzenia sfery seksualnej związane ze stwardnieniem rozsianym dotyczą, na jakimś etapie choroby, dużej części pacjentów i wynikają z samego procesu chorobowego. U kobiet najczęściej przyjmują formę trudności z osiągnięciem orgazmu, problemów z suchością pochwy oraz spadkiem libido. Natomiast u mężczyzn, zwykle mają formę zaburzeń potencji (trudności z osiągnięciem i/lub utrzymaniem erekcji) oraz ejakulacji (wytrysku). Leki modyfikujące przebieg stwardnienia rozsianego nie powodują zwiększenia ryzyka wystąpienia zaburzeń funkcji seksualnych. Postępowanie w zaburzeniach funkcji seksualnych w SM jest spersonalizowane i zależy od typu zaburzeń. Ważna jest ocena obecności czynników mogących nasilać zaburzenia seksualne np. stosowanie niektórych leków, współistnienie niektórych chorób lub czynników psychologicznych. Następnie, w przypadku zaburzeń potencji, zwykle stosuje się leki z grupy inhibitorów fosfodiesterazy, które często skutkują satysfakcjonującą poprawą jakości życia seksualnego.
PL2206074505
Tak, dzieci również chorują, ale znacznie rzadziej niż dorośli. SM jest chorobą młodych dorosłych, to znaczy, że najczęściej zaczyna się między 20 a 40 rokiem życia – średnio około 30 roku życia.
Może jednak zacząć się wcześniej – wszystko zależy również od tego, kogo określamy mianem dziecka. Jeżeli objawy choroby pojawiają się w wieku 14-16 lat, to jest to typowy SM tylko w wieku młodzieńczym.
Dziecięce stwardnienie rozsiane rozpoznaje się kiedy objawy wystąpiły poniżej 10 roku życia. Są programy lekowe dla dzieci. Jeżeli taki pacjent otrzyma odpowiednie leczenie w szybkim czasie, to można się spodziewać bardzo dobrych efektów leczenia.
PL2209301408
Nie spotkałam się z takim objawem SM. Natomiast „wyłączenie prądu” jest charakterystyczne przy objawie Lhermitte’a.. Objaw Lhermitte’a powoduje, że przy zginaniu głowy do klatki piersiowej, czuje się przechodzenie prądu przez kręgosłup i to jest rzeczywiście związane z „wyłączeniem prądu” lub uczuciem osłabienia.
Przechodzenie prądu przez kręgosłup może być związane z obecnością ognisk w rdzeniu kręgowym, ale nie towarzyszy temu kilkusekundowe „wyłączenie”.
PL2209301408
Tak, zdrowy tryb życia, zdrowe nawyki żywieniowe, zbilansowana dieta (najlepiej śródziemnomorska), dbanie o właściwą higienę snu, aktywność ruchowa, unikanie palenia tytoniu, odstawienie alkoholu, korzystanie z gier planszowych, w połączeniu z lekami modyfikującymi przebieg terapii mogą mieć korzystny wpływ na zmniejszenie dalszego postępu choroby. Należy unikać również infekcji wirusowych i bakteryjnych, ekspozycji na wysokie temperatury-kąpieli słonecznych, stresu.
PL2106291920