Komunikacja w związku to podstawa. Rozmowy na temat życia seksualnego to także bardzo ważny element relacji, dlatego myślę, że jeżeli partner unika tego tematu to warto dać mu trochę czasu i ustalić odpowiedni termin do powrotu do danego tematu.
Należy pamiętać, że seks to nie jest tylko penetracja penis-pochwa. Seks i życie seksualne ma ogromny wachlarz możliwości i warto o tych możliwościach rozmawiać. Mamy seks oralny i analny, możemy korzystać z różnego rodzaju gadżetów.
Nawet jeżeli podczas zbliżenia pojawiają się różne problemy np. z erekcją, można sobie radzić z nią za pomocą różnych metod. Warto urozmaicać swoje życie seksualne wprowadzając różne gadżety i nie ograniczać się do seksu wyłącznie genitalnego.
Jest wiele mitów, że gadżety są używane w związkach w których „coś nie działa” albo że prawdziwy facet uprawia tylko seks genitalno-genitalny – oczywiście to nie jest prawda. Jest wiele związków, gdzie nie ma problemów z erekcją, a jest mnóstwo gadżetów, bo para ma potrzebę żeby wzbogacać w ten sposób swoje życie seksualne.
Ja bardzo staram się te wszystkie mity obalać, bo seks jest z człowiekiem, nie z penisem. Warto o tym mówić w związku głośno – że są zabawki z których można korzystać i które są dodatkiem i nie zastępują mężczyzny i męskości, one dodają np. przyjemności, pikanterii.
PL2206074504
W tym przypadku należy skonsultować się z fizjoterapeutką uroginekologiczną. Ta specjalistka będzie w stanie powiedzieć coś więcej.
PL2206074504
Można wprowadzić takie czynniki, które pobudzają wyobraźnię. Rozmawiać o swoich fantazjach seksualnych i dyskutować o tym jak można je zrealizować. Kluczem jest otwarta komunikacja i myślenie o seksie jako o zabawie i o czymś, gdzie mogą pojawiać się różne nowe rzeczy, a nie tylko przez pryzmat samej erekcji czy jej braku.
Należy pamiętać, że seks to nie jest tylko penetracja penis-pochwa. Seks i życie seksualne ma ogromny wachlarz możliwości i warto o tych możliwościach rozmawiać. Nawet jeżeli podczas zbliżenia pojawiają się różne problemy np. z erekcją, można sobie radzić z nimi w różny sposób. Warto urozmaicać swoje życie seksualne za pomocą różnych gadżetów, a nie tylko zamykać się na ten seks genitalno-genitalny.
PL2206074504
Zaburzenia sfery seksualnej związane ze stwardnieniem rozsianym dotyczą, na jakimś etapie choroby, dużej części pacjentów i wynikają z samego procesu chorobowego. U kobiet najczęściej przyjmują formę trudności z osiągnięciem orgazmu, problemów z suchością pochwy oraz spadkiem libido. Natomiast u mężczyzn, zwykle mają formę zaburzeń potencji (trudności z osiągnięciem i/lub utrzymaniem erekcji) oraz ejakulacji (wytrysku). Leki modyfikujące przebieg stwardnienia rozsianego nie powodują zwiększenia ryzyka wystąpienia zaburzeń funkcji seksualnych. Postępowanie w zaburzeniach funkcji seksualnych w SM jest spersonalizowane i zależy od typu zaburzeń. Ważna jest ocena obecności czynników mogących nasilać zaburzenia seksualne np. stosowanie niektórych leków, współistnienie niektórych chorób lub czynników psychologicznych. Następnie, w przypadku zaburzeń potencji, zwykle stosuje się leki z grupy inhibitorów fosfodiesterazy, które często skutkują satysfakcjonującą poprawą jakości życia seksualnego.
PL2206074505
oświadczenie choroby przewlekłej jest zazwyczaj sytuacją bardzo trudną i stresującą. Naturalną reakcją jest więc niepokój dotyczący przebiegu choroby i dalszych rokowań. Wspomina Pan o natłoku myśli związanym z przewidywaniem niepełnosprawności, braku pracy, niemożności poradzenia sobie z kredytem i brakiem ochoty na seks.
Przebieg SM u każdego pacjenta wygląda indywidualnie, zatem nie można przewidzieć jaki przebieg będzie miała choroba w Pana przypadku. Wyobrażanie sobie najgorszego scenariusza może wpływać negatywnie na spostrzeganie przez Pana swojej aktualnej sytuacji oraz możliwości jakie Pan posiada. Zachowania i funkcje seksualne są złożonymi procesami, zachodzącymi na poziomie układu nerwowego, hormonalnego oraz układu naczyniowego. Na poziom libido wpływ mają różne czynniki m.in. długotrwały, przewlekły stres, zaburzenia hormonalne, przemęczenie, niewłaściwa dieta, palenie tytoniu, spożywanie alkoholu. Jeżeli doświadcza Pan obniżonego nastroju oraz spadku libido który trwa dłużej niż 2 tygodnie, a funkcjonowanie wyraźnie się pogorszyło być może powinien Pan skorzystać z pomocy specjalisty, lekarza psychiatry lub seksuologa. Jednocześnie warto zastanowić się nad podjęciem regularnej psychoterapii celem przepracowania doświadczenia choroby.
Faktycznie problem ogólnie zaburzeń seksualnych, zarówno u pacjentów, jak i u pacjentek ze stwardnieniem rozsianym jest ciągle przez nas nieoszacowany, a z drugiej strony niedodiagnozowany, ponieważ jest to temat wstydliwy. Nie każdy pacjent i pacjentka powie o swoich problemach, choć zmienia się to w ostatnich latach i pacjenci są bardziej otwarci. Faktycznie w stwardnieniu rozsianym zaburzenia seksualne dotyczą dużej grupy pacjentów. Uważa się, że nawet połowa z nich, być może więcej, ma zaburzenia seksualne, nie tylko z osiągnięciem orgazmu, nie tylko z zaburzeniami erekcji, ale również ze spadkiem libido. Przyczyny tych zaburzeń muszą być dobrze zdiagnozowane, bo oczywiście mogą to być stricte zmiany demielinizacyjne, zlokalizowane w takich obszarach (w korze mózgu czy w obrębie rdzenia kręgowego), w których idą drogi związane chociażby z gotowością czy z pobudzeniem seksualnym. Wtedy ta przyczyna jest jasna – mamy ognisko w odpowiedniej lokalizacji, mamy z tego objawy kliniczne w postacie zaburzeń seksualnych.
Ale zaburzenia seksualne mogą być też wtórne do innych objawów stwardnienia rozsianego, do spastyczności w kończynach dolnych, do zaburzeń czucia w okolicach urogenitalnych, do bólu, również bólu parastetycznego, który może występować w kończynach dolnych, do zaburzeń zwieraczowych, a za tym idzie również dyskomfort czy wstydliwość w aspekcie w ogóle aktywności seksualnej. Dlatego też najczęściej wysyłamy pacjentów do seksuologa po to, by po pierwsze ustalić przyczynę, a po drugie rozpocząć leczenie, bo leczenie zaburzeń seksualnych jest możliwe i jest one skuteczne. Wspólnie z seksuologami stosujemy chociażby leki z grupy SSRI, czyli inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, które są bardzo skuteczne u kobiet w przypadku zaburzeń orgazmu, a u mężczyzn również w przebiegu zaburzeń erekcji. Terapia psychologiczna na pewno też będzie odgrywała duże znaczenie.