Sekcja Pytania i Odpowiedzi

Menopauza absolutnie nie oznacza końca życia seksualnego. To stan fizjologiczny, w którym jest coraz mniej estrogenów odpowiadających m.in. za odpowiednie nawilżenie pochwy. Jej suchość, jeżeli jest nieleczona, podczas stosunku może powodować otarcia, które w efekcie mogą doprowadzić do plamienia podczas seksu i do łatwiejszych infekcji układu moczowo-płciowego. Dlatego zalecane jest korzystanie z lubrykantów w celu jej nawilżenia – oprócz klasycznych preparatów nawilżających, na rynku dostępne są lubrykanty w tubkach, które umożliwiają aplikację dopochwową.

W przypadku pojawienia się pierwszy objawów menopauzy wskazane jest zgłosić się do ginekologa. Obecnie dostępne są hormonalne terapie menopauzy, więc warto porozmawiać z lekarzem o możliwościach jej wprowadzenia.

PL2206074504

Rzeczywiście istnieje taka grupa pacjentów, u których zmiany demielinizacyjne wykrywane są przypadkowo. Są to osoby, które nie mają żadnych objawów, ale na przykład doznają urazu i w wykonanym wówczas rezonansie magnetycznym są wykrywane ogniska demielinizacyjne, bezobjawowe. Na tym etapie pacjent nie jest leczony, ale pozostaje pod obserwacją.

Nie wiemy, z jakiego powodu miała Pani wykonywane te badania. Jeżeli występowały jakiekolwiek objawy wskazujące na SM – coś co można byłoby nazywać rzutem – a dodatkowo wykryto zmiany w mózgu i w rdzeniu kręgowym, i są to zmiany typowo demielinizacyjne oraz stwierdzono typowe prążki oligoklonalne, to na podstawie aktualnych wytycznych, u takiej osoby można rozpoznać już SM, a nie tylko grupę ryzyka. Należy skonsultować wyniki badań ponownie z lekarzem neurologiem.

PL2209301408

Nie ma żadnych ram czasowych trwania stwardnienia rozsianego. Celem leczenia jest wyhamowanie rozwoju  choroby i opóźnienie procesu progresji do postaci wtórnie postępującej.

W naturalnym przebiegu choroby, bez leczenia, zwykle po około 10-15 latach pacjent przechodzi do postaci wtórnie postępującej.

PL2209301408

Terapie modyfikujące przebieg SM (DMTs, disease modyfing therapies) to leki, które wpływają na redukcję liczby ognisk zapalnych w mózgu i rdzeniu kręgowym. Mogą opóźnić postęp choroby, jak również zmniejszyć liczbę, częstość oraz intensywność rzutów (nasilenie istniejących objawów albo pojawienie się nowych). DMTs zarejestrowane przez ostatnie 30 lat, to leki o różnej częstości i sposobie podawania, do których należą leki: doustne, we wlewie, a także we wstrzyknięciu. O wyborze terapii oraz formie jej podania najlepiej porozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym.

(1) Atlas SM, dostęp: Atlas-SM_3.edycja, 2 część.pdf (ptsr.org.pl)

175444

W przypadku rozpoznania stwardnienia rozsianego powinniśmy działać szybko, ponieważ wprowadzanie leczenia na wczesnym etapie choroby daje dużo lepsze efekty i jest kluczowe dla dalszego przebiegu choroby. Dwa miesiące oczekiwania na leczenie od momentu diagnozy to za długo. Powinna Pani zostać przyjęta w poradni jak najszybciej, tym bardziej że występują objawy kliniczne, czyli zawroty głowy i zaburzenia widzenia, które w tym przypadku mogą być objawami SM. W sytuacji, kiedy rozpoznanie już zostało postawione, a nadal występują objawy kliniczne, zdecydowanie nie powinno się czekać dwóch miesięcy na kolejną wizytę.

W celu zdiagnozowania stwardnienia rozsianego lekarze posługują się kryteriami McDonalda. Kryteria te uwzględniają dwa aspekty: czas trwania i kolejne epizody (rzuty) choroby oraz występowanie objawów z różnych okolic mózgu.

Stwardnienie rozsiane rozpoznaje się na podstawie 3 komponentów:

• objawów klinicznych,
• obrazu rezonansu magnetycznego,
• wyników płynu mózgowo-rdzeniowego.

Lekarz poprzez wywiad z pacjentem weryfikuje objawy kliniczne w kontekście ich częstotliwości – czy występują jednorazowo, czy w sposób nawracający – dlatego też tak ważne jest przygotowanie się do wizyty z lekarzem i wcześniejsza weryfikacja własnych objawów.

Kluczowym badaniem w diagnozie stwardnienia rozsianego jest rezonans magnetyczny, który pozwala na zwizualizowanie zmian patologicznych/chorobowych w mózgu i rdzeniu kręgowym. Obraz rezonansowy informuje nas o ilości zmian i ich aktywności. Aby zweryfikować ich aktywność, lekarz zleca badanie rezonansu magnetycznego z kontrastem, w którym zmiany wychwytujące kontrast są zmianami najświeższymi (najbardziej zapalnymi). Współistnienie zmian wychwytujących kontrast ze zmianami, które tego kontrastu nie wychwytują informuje nas, że powstały one w różnym czasie. W takim przypadku mamy potwierdzone pierwsze kryterium McDonalda – rozwój choroby w czasie.

Kolejnym badaniem zlecanym w diagnostyce stwardnienia rozsianego jest badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, w którym sprawdza się dwa parametry immunologiczne charakterystyczne dla SM:

• Obecność prążków oligoklonalnych
• Zwiększona produkcja immunoglobulin w centralnym układzie nerwowym (indeks IgG).

PL2108309974