Nie spotkałam się, by chlorella, czyli wyciąg z alg, który zawiera dużą zawartość żelaza, dużą zawartość kwasu foliowego, witamin z grupy B, miał w jakikolwiek sposób wpływać na problemy z wypróżnianiem się. Natomiast oczywiście u pacjentów z anemią z niedoboru żelaza faktycznie może przynosić dobre efekty. Jeśli są problemy z wypróżnianiem się, to wydaje się, że najpierw powinna odbyć się diagnostyka gastroenterologiczna, bo nie możemy zawsze wszystkiego zrzucać na SM. Oczywiście w przebiegu SM mogą być zaburzenia zwieraczowe, ale możemy mieć też dwie choroby współistniejące. Miałam do czynienia też z takimi pacjentami, którzy mają np. SM i zespół jelita drażliwego. I wówczas głównie skupiamy się na leczeniu dolegliwości gastroenterologicznych. Więc na pewno każdemu pacjentowi należy się diagnostyka. Gastroenterolodzy zalecają stosowną dietę, oczywiście dietę bogatoresztkową, która ma pobudzić perystaltykę jelit, ale czasami ona nie przynosi efektu. Bardzo często więc zalecają również pokarmy, które zawierają w sobie dużo wody. Mówią o tym, aby pacjenci z zaparciami, przewlekłymi zaparciami, stosowali chociażby dietę bogatą w arbuza, w melona, ponieważ jest to masa owocowa, która sama w sobie zawiera bardzo dużo wody. Można również stosować makrogole – to jest taka grupa leków, które nie rozleniwiają jelit tak jak stosowane leki przeczyszczające. Jest to grupa leków, które wiążą wodę i powodują, że stolec jest luźniejszy i ta perystaltyka jest zachowana. Myślę, że najlepiej zacząć od diagnostyki gastroenterologicznej. Wspólnie z gastrologami prowadzimy pacjentów z SM i z zaburzeniami zwieraczowymi.