Nie ma jednego testu wykluczającego stwardnienie rozsiane. Diagnostyka różnicowa SM jest dość rozbudowana, ponieważ jest wiele chorób, które mogą imitować rozwój stwardnienia rozsianego, szczególnie na początku. Lista potencjalnych badań wykluczających jest długa. Ważną rolę odrywa rezonans magnetyczny, który obrazuje zmiany w mózgu oraz badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. W przypadku, gdy obraz rezonansowy nie jest typowy dla stwardnienia rozsianego (mamy np. tylko 2-3 zmiany o nietypowej lokalizacji), a w płynie rdzeniowo-mózgowym nie ma parametrów potwierdzających SM, należy poszukiwać chorób, które mogą imitować stwardnienie rozsiane.

Brak prążków oligoklonalnych w płynie mózgowo-rdzeniowym nie eliminuje definitywnie diagnozy SM, ponieważ w początkowym stadium choroby tych prążków może nie być. Jest kilka procent osób z SM, które w ogóle ich nie mają.

Diagnostykę należy ukierunkować pod kątem objawów pacjenta, aby wykluczać pozostałe możliwe choroby. W pierwszej kolejności należy sprawdzić choroby tkanki łącznej, czyli choroby z kręgu tocznia. Kolejnymi chorobami, które trzeba wyeliminować są borelioza i sarkoidoza, które w przypadku nielicznych zmian w rezonansie magnetycznym należy brać pod uwagę. Warto przyjrzeć się także pewnym chorobom genetycznym m.in. chorobie Lebera, która powoduje zaburzenia wzroku, mogące imitować pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego.

PL2108309974