Klinicznie pewne SM to przypadek pacjenta, który spełnia kryteria rozpoznania stwardnienia rozsianego, a więc jest to pacjent, który spełnia kryteria kliniczne – ma rzut albo miał rzuty, jak również spełnia kryteria radiologiczne – ma typowe zmiany demielinizacyjne dla stwardnienia rozsianego. To pacjent, który spełnia międzynarodowe kryteria rozpoznania SM – kryteria McDonalda. Aktualnie obowiązujące kryteria McDonalda pochodzą z 2017 roku, ale już wiemy, że być może na jesieni tego roku pojawią się nowe, aktualne. Według tych, którymi teraz posługują się lekarze neurolodzy, klinicznie pewne SM rozpoznajemy u pacjenta, który ma dwa rzuty kliniczne w wywiadzie, czyli przebył dwa rzuty SM, a w badaniu neurologicznym stwierdzamy u niego deficyty neurologiczne – dwie cechy świadczące o uszkodzeniach układu nerwowego. Ale klinicznie pewne SM będzie również, gdy pacjent ma jeden rzut kliniczny, a spełnia konkretne kryteria radiologiczne. Tak więc klinicznie pewne SM to rozpoznanie już stwardnienia rozsianego, po przeprowadzonej pełnej diagnostyce różnicowej. To taki czas w życiu pacjenta, gdy stawiamy mu rozpoznanie i rozpoczynamy u niego leczenie immunomodulacyjne.